Que foi necesario para que…?

Polo Parvo de Cela

Conde Roa e Néstor Rego foran os gañadores das municipais de Santiago… que só un edil cambiara de mans, unhas pobres expectativas e fotos certamente ridículas de ambos en Galpón de Breogán.

Telmo Martín fose o candidato máis votado na cidade do Lérez … unha imaxe de gañanería que facía sentirse glamouroso aos seus votantes e a ausencia de dúbidas sobre a honradez do candidato.

O alcalde de Toques non fose expulsado do seu propio partido e puidese gobernar… ningunha menor cerca e unha connivencia con criminais similar ao caso anterior.

Os comunistas volvesen á alcaldía de Ferrol… o desmantelamento definitivo do seu proletariado.

Se estabilizase de xeito masivo o emprego público… que a Deputación de Lugo abandoase o seu carácter feudal.

A Deputación de Lugo abandoase o seu carácter feudal… poñer a Xosé Manuel Barreiro de candidato.

Xosé Manuel Barreiro fose candidato á Deputación de Lugo… un castigo ao PP provincial de Lugo ou un premio que se dá para si Alberto Núñez Feijoó.

Núñez Feijoó comezara a súa análise falando dun soldado morto en Afganistán… que o PP non gobernara en ningún núcleo de poboación máis grande que Santa Uxía de Riveira.

Abel Caballero gañase unha vez na vida… ufff, non sei se me deixo algo pero creo que:

• Unha agrupación socialista e local totalmente dividida en Vigo.
• Ninguén que se quixese facer cargo do posto.
• Unha visita de Zapatero para arrimar votos.
• Unha alpinista que escalou ata o Everest e á que esta cima non lle resultou difícil de acadar.
• Estar nunha cidade cun voto historicamente de esquerdas.
• Non aparecer demasiado en televisión.
• Non ter unha candidata máis intelixente.
• Que Santi Domínguez non tivera máis tempo para facer campaña ocupado na Dirección Xeral.
• Que os ourensanos de Citroën voten ao PP nos seus reductos rurais e non voten en Vigo.
• Posiblemente graves erros á hora de contar os votos.
• Varias consultas a mediums, meigas, amuletos da sorte… Algún tipo de conxunción astral, o destino.
• Que non chovese abondo para facer subir a abstención.

Todos dixeran que gañasen as eleccións… nada realmente.

PD: Se buscades en imaxes “Abel Caballero Alcalde” sae o post do compañeiro Antón Fraguas sobre Hristo Stoichkov como alcaldable. Non foi culpa nosa.

OS CONCELLOS FRIKIS

Por Antón Fraguas

Que si, que o PP baixou, que o PSOE subiu pero perdeu a maioría absoluta en Lugo e Coruña. E o Bloque convértese nun partido rural, como quen vai pasar a fin de semana á casa da aldea. Pero ninguén fala do verdadeiramente importante. ¿Que vai pasar en Toques? ¿Cal dos xemelgos de Ares gañou na súa loita: o feo ou o malo? ¿Que pasou en Os Blancos? Imos por partes.

ARES: Luis Cendán era o tenente de alcalde do seu irmán xemelgo José Manuel, coñecido en Ares como “o nano listo” (¿adiviñades como lle chaman a Luis?). Pero Luis decidiu abandonar ao seu irmán, e de paso o PP, e presentarse ás eleccións por un novo partido, chamado “Nueva Alianza”. Loita fratricida, que rematou coa perda da maioría absoluta popular. O PSOE gobernará Ares co apoio do BNG, e os dous irmáns compartirán a oposición, pois a Nueva Alianza de Luis Cendán obtivo un concelleiro.

TOQUES: Jesús Ares, “mírame e non me Toques”, volveu gañar as eleccións, pero perdeu a maioría absoluta. O segundo partido máis votado foi o PSOE, e do PP depende que Ares deixe a alcaldía. ¿Haberá tripartito PSOE-PP-BNG? O PP sempre pode aferrarse ás declaracións que fixo Fraga no seu momento, referíndose aos abusos sexuais de Ares: “Me avergüenza la hipocresía de mucha gente. En tiempos preelectorales, los grupos que han estado luchando por el amor libre, por el aborto sin condiciones, por las parejas de hecho del mismo sexo, esa gente dice ahora que le da vergüenza que estos señores -del PP- no se apiaden de la pobre niña“.

CABANAS: No concello eumés presentábase unha situación curiosa, produto do extraño final de lexislatura. A alcaldesa socialista Modesta Anca tivo que dimitir, pois foi condenada por un delicto contra a ordenación do territorio. O seu número dous, José Rey, foi expulsado do PSOE, pero foi elixido alcalde co seu único voto. Nestas eleccións Pepe Rey presentouse por unha lista independente, AEC, e obtivo dous concelleiros, por 4 do PP, 3 do BNG, 2 do PSOE e 1 doutra lista independente. ¿Que pasará? ¿Apoiará José Rey ao PP? ¿Gobernarán BNG, PSOE e IVC? ¿Apoiará IVC ao PP?

OS BLANCOS: Os Blancos foi noticia na campaña electoral, ao descubrirse que o ex alcalde, inhabilitado, empadroara a 85 veciños na súa casa. En realidade, Os Blancos sempre é noticia, e case sempre por culpa dese ex alcalde, José Antonio Rodríguez Ferreira, o máis grande admirador que Baltar ten neste mundo, pero que nestas eleccións decidiu promover unha lista propia, baixo as siglas de Terra Galega, que gañou as eleccións. ¿Traición? Non parece. TEGA e PP goberanrán comodamente.

PORQUEIRA: Tamén gobernará Susana Vázquez, do PP, que en 2003 fóra a cabeza de lista polo PSOE e se negara a apoiar ao candidato do BNG. A tránsfuga, alcaldesa durante estes catro anos, acadou a maioría absoluta. Qué se lle vai facer.

Análise postelectoral (3). Sede do PP

Por Frouxeira

Madrugada do Luns 28 de Maio de 2007. 00:15 horas. Alberto Núñez Feijoo le despreocupadamente a edición dixital de Marca mentres o seu secretario xeral, Alfonso Rueda, vai pasando os datos electorais da web do Ministerio do Interior a unha folla de cálculo.

– Gañamos en Vigo!!!

– En Vigo? Eh… Alberto, eu sinto ter que dicirche isto pero… Cori fíxoo moi ben pero… non lle chega.

– Gañamos, oh, gañamos! Gañámoslle ao Betis! Xa verás como ficamos en primeira! O Baiano este é un crack, marcou un penalti no desconto.

– Eh… Alberto…. céntrate, por favor. Estamos na noite electoral. Tes que falar dos resultados do teu partido, non do partido do Celta.

– Ben, e que? Gañamos, non?

– Mmm…. mmmsi… pero… – Rueda saca unha calculadora e ponse facer números.

– Pero?

– Pero o concello meirande que imos gobernar é Ribeira.

– E Vigo? Ourense? Santiago? Pontevedra?

– Gañamos pero… non nos chega. Non temos a maioría. Non temos con quen pactar.

Silenzo incómodo. A cabeza de Núñez Feijoo comeza a ferver, a botar fume… Os seus subordinados entran no despacho con distintas chamadas telefónicas que ten que atender

– Alberto, chama Conde Roa. Está bébedo e di que hai que saír a celebralo. Di que te agarda no Leblón cos de Novas Xeracións.

– Alberto, chama Telmo Martín. Di que agora que xa que non vai poder ser Alcalde de Pontevedra malia os seus bos resultados quere ser o Presidente da Deputación.

– Alberto, chama Carlos Negreira. Pregunta cal é a estratexia para negociar con Losada. Quere saber se debe deixarlle a alcaldía ou só se o apoia a el como alcalde. Antes chamou García Díez cunha pregunta semellante sobre Orozco.

– Alberto, chama Xosé Crespo. Di que “somos moitos e non hai que comer”, e que “a todo porco lle chega o seu San Martiño”.

– Alberto, chaman os de SOS Contra o Lume. Preguntan se poden comezar a queimar xa o monte, ou se aínda teñen que agardar ate agosto.

– Alberto, chama José Luis Baltar. Di que os resultados non lle cadran, e que máis vale que teñas un Plan B se tes aprezo ao teu cargo.

– Alberto, chama Corina Porro. Di: “e agora que?”.

– Alberto, chama Mariano Rajoy. Quérete felicitar polos excelentes resultados en Galicia nesta cruzada contra o socialismo terrorista e a masonería.

– Pásame con Mariano – colle o teléfono – Home Mariano! Como vai! Celebrando a victoria na Batalla de Madrid? Si, por aquí tamén moi ben, si. Subimos en todas as cidades menos nunha! Si, grazas. Claro. Si, en Pontevedra e en Santiago tamén, por suposto, como non iamos gañar nas túas cidades! Moi ben. Ata outra logo. Abur. – Feijoo colga o teléfono e olla cara a lexión de subordinados con chamadas por atender – Agora non podo falar con toda esta xente, vou comparecer ante os medios. Xa os irei chamando pouco a pouco. A noite vai ser longa. Vai durar ate as autonómicas.

Feijoo, apretando os dentes e cos ollos inxectados en sangue diríxese cara a sala de prensa. Antes de entrar nela vólvese cara os seus colaboradores e comunícalles, imperativo, o seu único pensamento:

– Alguén ten que pagar por esta desfeita! Moitos van pagar!!! E non vai ser a min ao que despecen nos matadeiros do Deza e de Ourense. Quero a cabeza de Xosé Manuel Barreiro! Traédema!!! Neste partido sobran perdedores…

E, sen máis, entrou na rolda de prensa cun sorriso, e comezou dicindo iso de “Gañamos en sufraxios e foi un éxito. Sacamos vinte puntos de vantaxe ao BNG e dez ao PSOE, polo que o noso partido gañou claramente as eleccións…”

Análise postelectoral (2). Sede do PSOE

Por Frouxeira

Noite do Domingo 27 de Maio de 2007. 23 horas. Emilio Pérez Touriño vai chantando bandeiriñas socialistas na súa terra conquistada, segundo o seu secretario de organización, Richie Varela, lle vai cantado os resultados:

– Coruña!

– Coruña

– Lugo!

– Lugo

– Ourense!

– Ourense

– Vigo!

– Vigo

(Media hora despois)

– Punxín!

– Eh… Onde está Punxín? Ah, si, aquí! Punxín.

– Ribadavia!

– Ribadavia

– Vilardevós!

– Vilardevós

– e Vilariño de Conso!

– Vilariño de Conso. Está todo?

– Está!

Touriño olla para o mapa unha vez completo. Os seus novos dominios esténdense por case un cento de concellos, e entre eles, seis das cidades. O Presidente da Xunta bota unha risada ambiciosa mentres os ollos víranselle a branco…

– Uaghaha!!! Galiza é miña! Temos un cento de maiorías absolutas! O meu poder expándese!!! Xastaba farto deses merdentos bloqueiros! Uaghaha!!!

– Eh… Desculpe, Señor Presidente, non son exactamente un cento de maiorías absolutas – (a gargallada de Touriño conxélase de súpeto, tuse, pouco máis que afoga) – Verá, máis ben eu conto só 39 maiorías absolutas e 35 relativas… imos precisar do apoio dos nosos amigos do BNG.

– E as cidades?

– Ningunha maioría absoluta nelas. Nin Losada, nin Orozco, nin Bugui… Pero non se preocupe pola súa saúde. Xa convencín a Losada para que sacase a cabeza do forno de gas e non lle colla durante uns días o teléfono a Paco Vázquez, convencín tamén a Orozco para que non se guindase ao Miño e para que non fale cos do PP, e puiden desprender a Bugui do seu abrazo compulsivo ao apóstolo, en pleno pranto. Con Abel Caballero non fixeron falla tantas atencións, estaba eufórico, díxome que por fin gañaba algo na súa vida… Por Irisarri e mais o noso Paco Rodríguez non se preocupe, os dous están ensaiando o sorriso diante do espello para ir mañá falar cos seus futuros socios de goberno.

Touriño déixase caer, esgotado e tristeiro, nunha cadeira

– E agora como saio eu diante das cámaras a valorar os resultados! Non teño nada do que fachendear!

– Gañamos a Deputación de Lugo!

– Queres ser ti o sucesor de Cacharro?

– Eh… Hónrame con ese ofrecemento, Señor Presicente, pero non sei, quizais antes deberíamos consultar con Orozco, ou mesmo con Melchor Roel… Quizais deberíamos ofrecerlla, por cortesía, a Pepiño Blanco… Non sei… Eu por agora estaba contento coa miña Consellería… Non sei se debería mudar de cargo xusto agora…

– Menos samba e máis traballar! Debería levar igual o mapa con todas as nosas vistorias na miña comparecencia pública?

– Case mellor deixe o mapa aquí, que logo llo penduramos no seu despacho. Seica Acebes vén de saír na televisión estatal coa mesma leria. Vostede, por agora, diga soamente que gañamos.

– “O Partido Socialista vén de gañar estas eleccións en Galicia…” Ti cres que soa convincente?

– Quizais debería practicar esa frase uns minutiños máis…

Análise postelectoral (1). Sede do BNG

Por Frouxeira

Noite do Domingo 27 de Maio de 2007. 22:30 horas. PJ Caselas, coordinador executivo do BNG, contesta a un tempo seis chamadas telefónicas mentres segue os resultados electorais en cinco páxinas web. Á súa beira, o voceiro nacional, Anxo Quintana, pinta con lápises de cores un debuxo: nel aparece un monicreque barbudo levando da man a dous cativos, un neno e unha nena, cara a entrada dunha casa, onde se poden ler as letras: “M O N T E P Í O”. Quin remata o debuxo e amósallo a PJ:

– Que dis, Paco? Gustaralle aos meus xemelgos?

Mentres, PJ Caselas, moi ocupado coa súa chamada a seis bandas, vai dando distintas e contundentes ordes:

– Facede o favor de rescatar a Lores dos sumidoiros de Ence! Non quero que afogue alí dentro! Dicídelle que vai seguir sendo o Alcalde de Pontevedra! (logo, por outro teléfono) Pola Momia de Castelao! Que alguén console a Alex para que deixe de chorar! Ten que saír ante os medios a dicir que Ourense vai ter un alcalde progresista, anque non vaia ser el! (por outro teléfono máis) Non lle tiredes o bozo nin a camisa de forza a Paco Rodríguez! Tanto me ten que bote escuma pola boca! E nin se vos ocorra deixar que se achegue á televisión! Non quero que se entere dos resultados, e moito menos dos de Ferrol! (atende outra chamada) Ide agora mesmo a impedir que Rivera Arnoso se suicide dende o guindastre de Navantia! Vai ter que ir negociar mañá a alcaldía de Fene co blogueiro ese! E non o vai facer por interné dende o hospital! (outra máis) Sacádeme ao ex – alcalde das Pontes do interior da cheminea da térmica! (ao sexto teléfono) Como? Que non gañamos na Porqueira? Putos fascistas!!!

Quintana, preocupado pola crise de ansiedade que vive PJ Caselas, túrralle dun brazo para que lle faga caso ao seu debuxo.

– Ei Paco! Aténdeme aquí. Hai algún problema, ou?

– Non, Quin, tranquilo home. Todo vai ben.

– Seguro?

– Mira, ti sae aí, diante das cámaras, sen este debuxiño (quítallo das mans ante a sorpresa do voceiro nacional), e di que o BNG vai ser forza de goberno en todas as cidades galegas e na meirande parte de vilas do país. Se alguén che pide que fagas unha valoración máis polo miúdo dos resultados, ti dille que acadamos a maioría absoluta en Bueu e en Monforte, e que imos ter trinta alcaldías, o doble que hai catro anos… E se alguén che pregunta polo retroceso nas cidades, di que “calquera prefire ter tres concelleiros no goberno que catro na oposición”.

– Pero… e Ourense? e Pontevedra? Por que berras tanto por teléfono?

– Escoita… Quin… Ti non te preocupes e sae aí cun sorriso. Gañamos en Maceda, na Bola, en Allariz, en Vilar de Santos e en Rairiz de Veiga! O cinturón bloqueiro da Arnoia expándese!

Este último dato anima ao voceiro nacional, que fica pampo por uns segundos, xordo aos berros que continúa a cuspir PJ Caselas polo teléfono. Diríxese cara a sala de prensa mentres tararea Mrs. Robinson. Antes de abrir a porta, repite a lección coma un alumno aplicado para non esquecela: “Calquera prefire ter tres concelleiros no goberno que catro na oposición”…

O apioio do GdB, factor clave na mellora de Conde Roa

Extracto da crónica electoral do Heraldo Picheleiro, revista imaxinaria á venda en todos os bares de Santiago

Cando ninguén daba por el nin a monda dos cachelos, o nobre e preclaro Gerardo Conde Roa (Ger, para os amigos) convírtese no home máis votado en Compostela e mesmo logra arrebatarlle un escano a Xosé “destasacomaioríaabsoluta” Sánchez Bugallo.

A audaz e burlesca campaña electoral de Ger, sempre á busca da foto máis chunga, non é allea a este inesperado éxito electoral, pero os nosos analistas sinalan que a clave da súa melloría está no apoio que o casposo candidato recibíu en do Galpón de Breogán (GdB), un coñecido blog de ultradereita que falou del en numerosas ocasións.

Segundo os datos electorais, Ger sacou 185 votos máis que no 2003 pasado, que se traduciron un escano por misterios da lei D’Hont. 185 é tamén o número medio de lectores que o GdB ten cada día. ¿Coincidencia? Non o cremos.

Todos saimos gañando

por Viriato

Os membros do Galpón de Breogán, como galegos responsables que somos, seguimos con gran atención o desenvolvemento destas eleccións municipais que tantos risos e diversión lle proporcionaron ó país. Dende aquí queremos felicitar ós perdedores, que marcharan tranquilos a facer oposición, e darlles o noso pésame ós gañadores, que terán que batallar con pactos imposibles (dada a escaseza de maiorías absolutas) PXOM’s, nepotismo e corrupción diversa.

Porén, sabedores de que está feo xactarse dos logros propios, aquí ninguén quere saír a dicir que perdeu e que poderá adicarse a non facer nada durante catro anos. ¡Hai que ver a que estremos chegan para non humillar os rivais! Temos uns políticos tan modestos e tan bos que non nolos merecemos Pero claro, as veces os resultados son pertinaces e está moi claro que un perdeu e listo ¿non? Pois non, sempre hai algún punto feble ó que atacar, algún oco que permite ponerse a coroa de loureiro.

Coma sempre, desexosos de axudar á causa do Ben (con maiúscula), no Galpón de Breogán queremos ofrecer unha lista de argumentos que un partido pode empregar para situarse como gañador das eleccións, por se acaso os asesores quedan sen ideas calquera día. Sen máis dilación:

“Os gañadores somos nós….

… porque fomos os máis votados, aínda a conspiración xudeo-masónica non nos deixe gobernar”

… porque medramos máis en votos que o resto, e quedamos subcampeóns”

… porque a xente votounos para que pactásemos cos outros”

… porque lle queremos moito a esta cidade, que é moi sexi”

… porque podemos frear o malvado avance do nacionalismo”

… porque mire, para o que fixemos, non foi tan mal, ata sobrevivimos e todo”.

… porque fariamos o ridículo, pero danos para gobernar”

… porque os nenos son o futuro”.

… porque yo lo valgo“.

… porque a río revolto, ganancia de surfeiros.

… porque apostaron por nós, pero gañou a banca”.

… porque a xente non nos comprende, pero quérenos”.

… porque virgencita, virgencita, que me quede como estoy”.

… porque o fútbol é así, somos once contra once e pode pasar de todo”.

… porque a ira cidadá caeu con toda a forza sobre as testas nos nosos inimigos, e o pobo festexouno durante días con banquetes e bacanais”.

… porque nin eu mesmo entendo que a alguén lle dera por votarme, así que estou flipando”.

… porque o CEFOU está da nosa parte”.

… porque o importante é participar”.

A tres bandas

-Feijoo: Gústavos o meu peluco?

–Baltar: Cámbiocho polo trombón…

–Poly: Se merco dezaseis, fan desconto?

Tribus polígamas ourensás toman a cidade

O atraso e illamento de Ourense levou ao descubrimento de diversas tribos polígamas operando pola capital da provincia. Estes grupos organízanse en vastas unidades familiares de ducias de individuos que á súa vez forman clans. Os estudiosos sopesan a posibilidade de que sexan habitantes primixenios de Ourense que se infiltraron sen ningún tipo de problema entre a sociedade postmoderna da Capital das Burgas.

Non existen dúbidas do seu primitivismo xa que parecen operar coas reglas dunha sociedade tradicional patriarcal baseado no respecto reverencial a figuras míticas (neste caso a un anano de pelo branco) e do seu ourensanismo porque todos traballan no sector público. Este descubrimento antropolóxico saltou á primeira plana dos medios galegos cando se descubriu que o mesmísimo alcalde de Ourense é un xefe dun destes clans. A miña é unha familia moi tradicional e moi ampla, chegou a admitir.

Os desconfiados din que estas unidades familiares tradicionais forman parte dun plan para hinchar o censo pero o comportamento primitivo de todos estes individuos fai indubidable o seu orixe primitivo.Como incógnita para o futuro queda saber se a provincia que exporta funcionarios a toda Europa tentará escindirse da sacrosanta España se non é recoñecida a poligamía. Utah é o espello onde mirarse. Salt Lake Miño?

PD: A ninguén lle chamou a atención que o especialista en derrotas Abel Caballero leve a unha alpinista de número dous.

“Santi, legaliza la marihuana e independiza Coia”

Por Antón Fraguas

Os candidatos á alcaldía das sete cidades galegas están na rede. Todos teñen web de campaña, algunha delas con formato de blog e un estilo igualmente “blogueiro”: persoal e subxectivo. Pero só algúns dan o último paso e permiten enviar comentarios aos seus posts. Comunicación directa co votante, interactividade, diálogo: a esencia da política. Claro que esa transparencia ten os seus riscos e son moitas as mensaxes críticas publicadas nos blogs dos candidatos. Noutros casos, o problema non son as críticas, senón certas preguntas incómodas ou peliagudas, cando menos.

O Blog de Santi é, xunto co de Orozco, o máis activo da cibercampaña galega. Isto tradúcese na publicación dun bo número de comentarios (contestados puntualmente, non se sabe se polo propio Santi Domínguez), como por exemplo:

oye Santi esta genial tu pagina web y lo del video ufff lo mas xD felicidades y muy buena la idea esa del clip, la libreta, el boli y la pelota se nota donde hay creatividad solo queria decirte que yo te votare y quisiera hacerte una propuesta: legaliza la marihuana e independiza a Coia xD jou jou men!!! xD

Ao que Santi responde:

Grazas polos teus eloxios. O que tratamos de transmistir é precisamente iso que ti mencionas, a creatividade. Creo que para gobernar unha cidade como Vigo hai que ser creativo e innovar e nós demostramos que o somos. Sobre o da marihuana e a independencia de Coia creo que, de momento, non vou poder axudarte.
Unha aperta. Santi Domínguez.

Outras das mensaxes recibidas por Santi din cousas como “Eu pensaba que o voso partido non era un partido comunista ata que vin a sua derradeira entrevista en Televigo, na que vostede admitiu que quere conseguir a autonomia para Galicia, algo que me sorprendeu bastante pola sua parte xa que non tiña esa idea sobre vostede, ou o mellor nalgun momento expricaronmo mal” (¿O BNG quere conseguir a autonomía para Galicia?, ¡comunistas!).
Ou “de donde sacas tanto dinero para tu campaña?“. Ou “Lo siento Santiago pero no cuela, si vas a hacer una revolución dilo, pero no digas que es tranquila. Eso no cuela, son conceptos antagónicos“. Ou “Non sei a quen se lle ocurriu o ’slogan’ da túa campaña. Pero quedades cubertos de gloria: ‘SÚMATE Á REVOLUCIÓN’ ¿á revolución das garabatas?“

Pero non só no blog de Santi Domínguez hai debate. Tamén Poly (ese que ten unha familia tan grande e unida) recibe mensaxes como “amigo poly: desues de muchos dias hoy me meti en tupagina y ley la contestacion que mes asdado sobre la idea que te insunue sobre una pajareraen el parque de san lazaro. yo soy de las peersonas que disfruto por las orillas del rio y oir a los pajaros, pero tengo que decirte que las familias que utilizamos el disfrute del parque , no pdemos ir con nuestros hijos de 3ó 5 años por esas bonitas orillas, no te das cuenta que salen del colegio a las 5 y por falta de tiempo no podemos desplazarnos.sobre los tiempo que cambiaron es cierto,pero quiero recordarte que los pajaros viven muy felices en sus respectivas jaulas y no se mueren.¿no hay en todas las ciudades concurso de pajaros?bueno no te molesto mas, solamente que cuentas con mi voto y espero verte con el baston de alcalde, mucha suerte“

Tamén en Ourense, Paco Rodríguez (o do PSOE) ten blog, non demasiado activo, o que provoca certas críticas: “Ter un blog onde o administrador PASA AMPLIAMENTE dos seus visitantes, non é blog nin é nada. Sr. FRANCISCO non se pode presumir do que non se sabe nin se quere facer!!!“

Até Conde Roa ten quen lle escriba (debe ser alguén que coñeceu en Leblon), que lle fan consultas como “futuro alcalde” (sic) do estilo de “¿Como conseguir una unidad de enterramiento familiar en Santiago?” ou “¿Donde puedo soltar al perro para que corra sin que por ello me reprendan los policias?“.
E tamén Nestor Rego, ao que lle preguntan: “Bos días, ¿como se pode mercar o regomobil?“