Por Medulio
O Parlamento está de moda, outra vez. A Cámara galega, ese lugar no que están representados todos e cada un dos habitantes da terra nai (incluidos os 26.749 que votaron en branco) volve ser o centro de atención da política autonómica.
Primeiro foron os enfados de dona Lola. Logo, a instalación de paneis solares para que o leite dos cafés das súas señorías alcance unha temperatura óptima a través de enerxía fotovoltaica. Tempo atrás, decidiron subir sensiblemente os seus emolumentos, nunha decisión que fai xustiza ao alto custo de dar palmadas na mesa, ler o xornal no Pleno, dar as costas á tribuna ou berrar cando fala o deputado de outro partido.
Pero non, o Pazo do Hórreo volve ser noticia pola posta en marcha da tan agardada Comisión de investigación sobre as causas do deterioro da Vía do Salnés, esa xuntanza de amigos destinada a coñecer por qué carallo se afundiu a estrada que vai a Sanginés e New-Port (Galpón respecta a toponimia orixinaria) trece anos despois da súa inauguración.
O caso é que, máis alá das conclusións e de Cuíña exercendo de Nazareno, o Salnés-Gate provoca certas dúbidas respecto ao funcionamento do lexislativo galaico. Se a estrada se afundiu en outubro, e os deputados decidiron que a comisión empezase a furrular en decembro, por que a comisión iniciou os seus traballos en xuño??
En rigurosa exclusiva, O Galpón está en condicións de salvarlle o cú ao Parlamento da nosa pátria, dinamitando a falsa e tendenciosa teoría de que as súas señorías viven do conto e traballan pouco tirando a case nada. Sen tapuxos. Ao gran.
Segundo puido saber GdB, os membros da comisión topáronse coas vacacións do Nadal, e á volta, iniciaron o duro traballo de decidir quen ía comparecer na mesma. Tendo en conta que os elixidos foron máis dunha veintena, e que había que decidir a orde de aparición dos mesmos, alá foi o mes de xaneiro.
En febreiro, o traballo consistiu en contactar con cada un dos elixidos. Á metade saíulles o buzón de voz, e aos outros houbo que explicarlles e convencerlles de que dixeran o que dixeran non ían ir a Teixeiro. Pero o entroido e febreiro, que ten poucos días, levaron a cousa ata marzo.
Marzo é un mes moi cargado de actividade parlamentaria. A planificación das vacacións de Semana Santa quítalle tempo aos deputados.
Abril é un mes moi cargado de actividade parlamentaria. Contarlle aos compañeiros de comisión como transcurriron as vacacións de Semana Santa quítalle tempo aos deputados.
En Maio entraron as presas. Eleccións locais por aquí. Cuiña, que di que polas tardes non pode porque ten partida de Tute. Caride imposible, déronlle hora no perruqueiro. E un longo etc…
Pero os deputados botaron contas, e pensaron que en breve chega o verán. E logo veñen as comisións sobre as causas dos incendios, a comisión sobre as causas de que o AVE non pase por Corcubión, e a comisión de investigación sobre a responsabilidade de que U2 non tocase en Galicia no Xacobeo 93.
Aí foi cando a maquinaria parlamentaria púxose ao cen por cen, demostrando o comprosimo e a importancia que lle dan os nosos políticos ao Parlamento.
A moitos, a nós non, sorprendeu o auxe dunha das musas de Galpón de Breogán, Gerardo Conde Roa. Poucos pensaban que cunha campaña tan ridícula se puidese evitar a maioría absoluta de Bugui pero funcionou. Os intentos de explicación sucedéronse (a conservadora poboación de Santiago, a abstención entre a esquerda ante unha victoria segura…) pero sen satisfacer de todo a ninguén.
Galpón de Breogán 
