O gran irmán Bugallo

Rexencia e familia

 

A xustiza paroulle desta vez os pés a Sánchez Bugallo, pero… Modernas compostelanas e mafia do garrafón  en xeral, non pensedes que isto rematou. Porque o gran irmán, pensa voltar a vixiar os vosos movementos ! 

O malo de todo isto, e que a TVG xa tiña previsto un novo programa de telerealidade, encargado os autores da “Casa de 1906“, onde Galicia enteira podería ver durante todo o día o que sucedía nas rúas de Santiago: Que fan Fernán Vello e Antón Reixa cando van os servicios do CEGAC ? Que piden pra cear hoxe en Toñi Vicente, Anxo e Emilio ? Quen ten esta noite o flequillo máis “cool” do Ruta 66 ?

Os pais poderían ver as esmorgas universitarias dos seus fillos, con quen anda ese parente teu funcionario…Todo un mundo de novas posibilidades pra achegar a nosa capital a todo o país, e un éxito de formato televisivo internacional exportable o carallo ! Quen quere dereitos humáns, podendo ter cartos e diversión a esgalla ?

O FLG detrás das vieiras contaminadas

O Comité de saúde pública

 

O Frente de liberación dos galenecos brazo armado do Galpón de Breogán, acaba de asumir a dirección da rede de vieras contaminadas que enchía os nosos restaurantes máis sonados: “Foi unha medida extrema, pra coaccionar directamente os estómagos dos nosos políticos e xente da cultura en xeral, pra acadar a pronta posta en liberdade dos galenecos, retidos no interior do armario do director xeral da RTVG” ; declaraba o seu portavoz Breogán Vilariño. Tamén semella que a rede contou coa colaboración dun axente do CEFOU, segundo apunta A Nosa Terra.

Ademáis o seu portavoz asegurou, que vironse obrigados a adoptar estas medidas extremas, que danan unha das principais sinais de identidade da industria turística galega, debido a que as anteriores accións non serviron pra nada: “Levabamos máis de un ano adulterando as copas dos pubs de Galicia enteira, incluso obrigamos os donos a subir as copas pra cobrar un imposto revolucionario, pero non había maneira a xente dáballe o mesmo”.

As vieiras conteñen a toxina ASP, coñecida como ‘amnésica’, ten carácter acumulativo e pode provocar danos neurolóxicos irreversíbeis e perdas de memoria. As declaracións dos políticos e artistas galegos afectados, non se fixeron agardar:

COLABOREMOS COA AUTORIDADE !

O negro do GdeB 

O BNG a través do seu deputado Bieito Lobeira, ven de denunciar a existencia de documentos internos da Garda Civil que inclúen simboloxía galega como elemento “sospeitoso” a controlar e perseguir. A máis do símbolo “GZ”, que tamén leva a súa parentela ( segundo os beneméritos galegos ), as “peghatas” de asociacións culturais, ecoloxistas e políticas, coido que debemos ser bos cidadáns e axudar a atopar esos potenciais terroristas con novas ideas:

–Uns alcoholímetros capaces de distinguir entre os vapores etílicos, os provintes do licor café dos do resto de bebidas. Un indicativo claro de consumo de sustancias clandestinas sen rexistro, propias dos bagos e malfeitores.

–Que os radares saiban distinguir diferentes tipos de ritmos de música. Todo aquelo que non soe a rumba, flamenco, reggaeton ( tranquilos o pinchar aquí non sae reggaeton ! ), pop ou derivados sería sospeitoso ( atentos sobor de todo o punk e folk en cedés piratas ! ). Os radicais non son de colaborar coa  tradicional industria cultural española.

O MILLO MUTANTE DE ARTEIXO

 

A pantasma do GdeB

No pasado día de Pascua, media Xxpaña non pegaba ollo polo tema ese do vestido de Belén Esteban, e máis porque Farruquito acadou o terceiro grao ( eso sí en semana santa as víctimas nas estradas descenderon ).

Pero Galicia espertaba cunha noticia preocupante e ameazadora, para o noso futuro e a nosa seguridade: Unha multinacional ianqui prepara ensaios con millo mutante, en terreos do Concello de Arteixo. Os argumentos en contra saen de diversas asociacións agrarias e ecoloxistas, que ven como unha ameaza o espallamento das sementes invasoras. As autoridades en troques suliñan, que o proxecto conta coa autorización da UE, do Goberno do Estado eo da Xunta.

Parece ser que por Touri que non hai problema, pero que íamos esperar dos sociatas si xa nos venderan co tema da OTAN. Pero que hai do socio de goberno da alcaldesa socialista de Arteixo, que se esconde detrás de Terra Galega ? ( Coñecido tamén como  TEGA ). O Galpón de Breogán está en poder de dicir, tras un ano de pescudas, ( dende as municipais do 2007 ) que tras esas folclóricas e amistosas siglas, se agochan unha serie de científicos perigosos, que pretenden crear unha raza de animais e vexetais mutantes, que sevirán pra que Galicia sexa unha inagotable festa gastronómica, e o número de turistas participantes nelas sexan infinitos. Polo tanto o que se oculta tras TEGA non é Terra galega, se non: Terrorismo Gastronómico, ou é que alguén se creu eso do “partido nacionalista que habla castellano”, composto por científicos universitarios e xente do lado máis fondo da boina. Trátase de apostar polo futuro e continuidade do noso país e costumes, vendo a crise  alimentaria, enerxética e financieira que se aveciña.

Desaloxo progresivo

por Viriato

O Parlamento, o templo das leis galegas, o corazón e a alma do debate político. Un circo dirixido por unha domadora implacable. A carpa grande do Hórreo ven de ter unha das súas espectaculares sesións plenarias.

O primeiro número do día foi unha danza popular na que os tres grupos de deputados acordaron darlles a chapa ós cidadáns para que viaxen máis en bicicleta. A continuación, Touriño, Feijóo e Quintana, líderes entre líderes, organizaron un xogo de malabares a tres linguas, non que tiñan que describir o urbanismo galego pero sen dicir as seguintes palabras: Foz, Gondomar, Barreiros, corrupción, pufo, e ti máis, cárcere, investigación e remolacha. Tras moito falar e pouco dicir, despídense entre aplausos.

E, sen máis demora, chega a actuación estrela da tarde, a que todos agardaban, a que fixo que as entradas na revenda acadasen prezos inverosímiles. O conselleiro da Presidencia, as Administracións Públicas e a Xustiza, José Luis Méndez Romeu, completamente vestido de negro, levántase do seu escano e diríxese o centro do hemiciclo, mentres soa unha coñecida melodía. Sube ó atril, por orde do seu Presidente e Señor, disposto a explicar por que se lle ocorreu que barrer interinos a paus diante do Consello da Xunta era unha boa idea. As Nobres Voces dos tres partidos proceden a interrogalo:

Xosé Manuel Barreiro (PP): Entón, señor Méndez Romeu, ¿é certo que vostede personifica o Mal?
Romeu: Non, ese posto xa está collido por Antón Losada. Eu o que personifico é a Astucia, de feito, se estou aquí é porque o presidente non me deixou poñer en práctica o meu plan para culpar de todo isto ós sindicatos (a CIG, especialmente), por entrenar ós seus afiliados para autolesionarse. Pero xa lle vendín a idea a Javi Losada, para o próximo lío cos do Obelisco.
Ismael Rego (PSOE): José, non fagas caso das maliciosas insinuacións do tipo este. ¡Como para fiarse del despois do que lle fixo a Cacharro! Eu sei que ti es boa persoa e que tes un michiño ó que lle queres moito. ¿Pode alguén que ama os animais ordenar unha cruenta carga policial?
Romeu: Non, claro. Eu amo o meu gato, encántame acaricialo mentres tramo conspiracións e boto gargallagas malignas (Bwa-ha-ha!) E non, eu non ordenei unha carga, eu ordenei un desaloxo progresivo.
Carlos Aymerich (BNG): Grrr… ¿E non progresou rápido de máis, o desaloxo progresivo?
Romeu: Ben, iso non é culpa miña. O que pasa é que o xefe da unidade estivera nos grises e pecou de exceso de celo. Para ser exactos, o desaloxo progresou así: Paso un, saudar. Paso dous: dicirlles que se foran. Paso tres: Guindalos a patadas polas escaleiras. Afortunadamente para todos, os interinos rendéronse antes de chegar ó paso catro, o disparo na caluga.

Este diálogo non sucedeu. Romeu aínda non foi falar o Parlamento, e de seguro que non será tan sincero. Total ¿que máis dá? Os que protestaban só eran interinos, home. Que se deixen de montar cirios e aproben a oposición, como todo o mundo.

Deputacións, gaitas e dominación global

 

Os visitantes habituais do Galpon coñecen a un temido grupo de poder ourensán na sombra, o Cefou. Outra organización máis perigosa tamén emerxe da terra dos funcionarios e do licor café. Máis visible que a súa paisana a Real Banda de Gaitas da Deputación Ourense sempre se moveu coma un poder paralelo e omnipresente en calquera acto festivo do Ántigo Réxime Boinil. Desde a chegada da esquizofrenia a San Caetano as aparicións deste sinistro e sincrético grupo de músicos tornáronse máis esporádicas. Por que?

Temos indicios de que esta sinistra banda podería estar a entrenarse en Faluya e Basora en tácticas de guerra de guerrillas con expertos do partido Baaz e terroristas de Al Qaeda. O seu campo de entrenamento no sur do orixe da civilización, coñecido como A Manchica, acolle a centos de violentos fanáticos da gaita cun obxectivo claro: reafirmar o poder divino e eterno das Deputacións.

O malvado plan levaría a constituír unha banda de gaitas en cada concello a través de fortes subvencións dos organismos provinciais correspondentes (para que outra cousa pode valer o diñeiro duna deputación). Estes pequenos exércitos ergueranse na noite e asasinarán con crueldade a todos os nenos do país (tampouco son moitos) se algún día os seus reinos feudais son ameazados polo Bispartito. A Deputación convertirase no que é de facto, unha institución eterna que xorde coma resposta ao espírito conservador e despilfarrador da administración galega e que reflicte como ningunha outra o localismo e tribalismo. As formacións paramilitares garantiría que a República das Catro Provincias volvera ás terras de Breogán.

Os papeis do Mossad

Polo Parvo de Cela

Na súa liña de investigación do que outros queren agochar, Galpón de Breogán ofrece en exclusiva información clasificada dos servizos secretos israelís: o temible Mossad. Un documento só para os teus ollos.

Data [Borrado por razóns de seguridade] Código de Referenza [Borrado por razóns de seguridade]

Eu, axente con nome en clave Isaac Xerusalén, paso a relatar os sucesos acontecidos na tarde do [Borrado por razóns de seguridade]. Fun enviado a realizar a misión Can de Abraham consistente na recuperación do axente infiltrado con nome en clave Momia de Castelao. A data cos axentes inimigos tivo lugar no punto previamente acordado na fronteira entre Xordanía e o noso país.

As 18:53 o vehículo cos axentes estranxeiros apareceu no deserto. Para que conste no informe tratábase dun Seat Arousa branco cunha franxa diagonal azul. No radiocassette soaba unha canción do folklore español, se non me equivoco, La Verbena de la Paloma que o Axente A (ao que nos referiremos como Pakiño) non deixou de asubiar durante o encontro. O seu acompañante era un home alto de barbas, ao que nos referiremos como Haquin, de falares moi altivos. Na parte de atrás estaba o noso axente infiltrado na Galiza co nome real Pedro Gómez Valadés (recentemente cambiado a Jacob Singer-Moskowitz). O seu estado de saúde non amosaba complicacións aínda que afirmaba ser torturado durante a viaxe dende Vigo a Israel por innumerables horas de copla española. Sen dúbida unha técnica ensinada pola vella garda do KGB.

Tal como se acordara entregouselles a única copia apócrifa existente do Antigo Testamento no que se recolle o seguinte extracto:

E Abraham foi espertado por Yahvé no medio da noite e dirixiuse así a el.

-Abraham, debes advertir aos teus de que o maior inimigo do pobo elixido non será a guerra, a fame ou o pecado. Será unha pequena organización cerca do Fin do Mundo onde todo o mundo levará unha barba coma miña, vivirán en casas de pedra no extrarradio, traballarán para a administración pública e artificializarán a súa lingua. Eles acabarán con Israel se ti máis os teus non vos gardades as costas destes perigosos inimigos.

Pero Abraham, non sabemos se porque aínda estaba durmindo ou porque opinaba que Yavé non era moi de fiar xa que pouco antes mandáralle sacrificar ao seu fillo por capricho, non obedeceu a orde do Señor.

O manuscrito foi destruído diante miña. Descoñecemos se os axentes inimigos volveron á súa casa de pedra habitual ou á súa segunda residencia en Rusia.

Que Yahvé salve a Israel.