AO ABORDAXE !

A pantasma do GdeB

Os nosos Bancos galegos, esos nos que todalas familias temos un primo traballando que non se sabía para que valía, ata que apareceu un día de traxe nunha cea familiar falando de plans de pensións ( Se se non o tedes ese primo quere decir que a vosa familia lle falta “glamour”, polo que é moi probable que teñades que emigrar ).

E as nosas Caixas ( Menos a rural de Lugo que é de auga doce ) que se distinguen dos bancos, en que ademáis de ese primo é moi probable que estivera o tío, e o tío-avó traballando nelas antes, e que teñen unha cousa que se chama “obra social”. Consistente en pagar unha serie de actos culturais, que se desenrolan normalmente na parte de Galiza que teñen menos clientes, e que os levan acabo os outros primos, pero neste caso en troques de estudar empresariales estudaron belas artes ou teñen unha banda folk.

Ambalas dúas decidiron, como se pode ver aqui, invertir os beneficios do saqueo que fixeron en terra, grazas os préstamos e hipotecas feitas estes anos; e se botarán o mar da mesma forma que Erik o Bermello, ou o propio Breogán, ou como a Crimson permanent assurance fixera xa fai anos. Pero esto xa se vía vir despois de tanto tempo patrocinando “reeghatass”, e cursos de capitán deportivo para directivo, só lle faltaba crear unha flota e hai entran os nosos asteleiros e Mar Flores…digo Fernández Tapias.( Que é un tipo importante inda que teña nome de chapuzas a domicilio ).

Convivencia Tripartita

Por Frouxeira

Ante o advenimento inminente da crise hipotecaria e do novo curso político, as tres líderes da mocidade galega decidiron ir vivir xuntas. Deixáronse levar polas vagas promesas do goberno central e veñen de alugar unha vivenda en Compostela, na Rúa do Hórreo, con vistas ao Parlamento de Galicia.

Unha vez rematada a mudanza, gran festa inaugural! Os problemas de convivencia tamén están convidados: problemas cos amigos dunhas e doutras, que non sempre agradan por igual ás tres anfitrionas; problemas coa hora de saída, xa que algunha quere marchar a durmir cedo e as outras non dan saído; problemas ao día seguinte: quen limpa todo isto? Debate sobre quen luxou máis o salón, insultos, desafíos, guerra de poderes.

Problemas de aluguer. Non sempre hai coordinación entre as compañeiras. Quen será mellor cociñeira? Cociñará para as tres? Cantos alimentos van comunalizar? Agardo que cando menos paguen a medias aceite, azucre e sal; e logo tamén podían o arroz, a pasta, os ovos… Velas ás tres almorzando adurmiñadas na mesma mesa será unha proba de saúde democrática.

Mais os problemas quizais non só veñan da cociña. Quen limpará máis, quen menos? Unha ben pode ser maniática da limpeza e/ou da orde, e outra algo máis deixada e desordeada. Farán turnos para limpar elas mesmas, en plan autarquía? Ou contratarán a unha chacha latinoamericana, externalizando os servizos?

Cuestións máis espiñentas, máis privadas: Van levar todas á parella a durmir? E como serán os encontros nocturnos no cuarto de baño, entre cónxuxes e compañeiras?

Son os praceres da convivencia. Son os conflitos. Sempre se poden resolver con pacíficas veladas diante do televisor. Poranse sequera de acordo para ver un programa que lles guste ás tres? Quizais vexan os luns Hai Debate! coa mesma emoción que os futboleiros ven o partido todos xuntos o domingo aínda que non sexan do mesmo equipo.

Semellante convivencia sería toda un exemplo de unidade nacional. Canto duraría? Transmitiríase en directo pola TVG?